Wiadomości sklepu

Zaparcia to powszechny problem trawienny, który charakteryzuje się trudnościami w wypróżnianiu lub rzadkimi wypróżnieniami (zazwyczaj mniej niż trzy razy w tygodniu). Mogą one być sporadyczne lub przewlekłe i występować w różnym stopniu nasilenia.

Przyczyny zaparć:

Dieta uboga w błonnik: Spożywanie niewystarczającej ilości owoców, warzyw, pełnoziarnistych produktów może spowolnić pracę jelit.
Niewystarczające nawodnienie: Brak odpowiedniej ilości płynów prowadzi do twardnienia stolca.
Brak aktywności fizycznej: Siedzący tryb życia zmniejsza ruchy perystaltyczne jelit.
Zatrzymanie wypróżnienia: Celowe ignorowanie potrzeby wypróżnienia może zaburzyć naturalny rytm jelit.
Zmiany hormonalne: Ciąża, menopauza lub zaburzenia tarczycy mogą wpływać na perystaltykę jelit.
Leki: Niektóre środki przeciwbólowe, przeciwdepresyjne, a także suplementy żelaza mogą powodować zaparcia.
Choroby: Zaburzenia metaboliczne, neurologiczne (np. stwardnienie rozsiane), cukrzyca czy choroby jelit (np. zespół jelita drażliwego, uchyłkowatość jelit).

Objawy zaparć:

Rzadkie wypróżnienia (mniej niż trzy razy w tygodniu).
Twardy, zbity stolec, który jest trudny do wydalenia.
Uczucie niepełnego wypróżnienia.
Wzdęcia i bóle brzucha.
Nadmierne wysiłki podczas wypróżniania.
Krwawienie z odbytu (spowodowane pęknięciem naczyń lub hemoroidami).

Leczenie zaparć:

1. Zmiany w diecie i stylu życia

Zwiększenie spożycia błonnika (np. otręby, owoce, warzywa, rośliny strączkowe).
Pij więcej wody (minimum 1,5–2 litry dziennie).
Regularna aktywność fizyczna, np. spacery, joga.
Ustal stały rytm dnia, uwzględniając czas na spokojne wypróżnienie.

2. Środki przeczyszczające (stosowane z umiarem!)

Środki osmotyczne (np. laktuloza, makrogole) zwiększają ilość wody w jelitach.
Środki drażniące (np. senes) pobudzają jelita, ale mogą prowadzić do uzależnienia.
Środki drażniące (np. bisakodyl) pobudzają jelita
Środki zmiękczające stolec (np. dokuzan sodowy) ułatwiają wypróżnienie.

3. Zabiegi medyczne i leczenie przyczynowe

W przypadku przewlekłych zaparć związanych z chorobami, konieczna jest konsultacja lekarska.
Jeśli przyczyną są hemoroidy lub inne zmiany w odbycie, może być konieczne leczenie chirurgiczne.

4. Wprowadzenie probiotyków:

probiotyki mogą być skutecznym i bezpiecznym wsparciem w leczeniu zaparć, szczególnie jeśli stosuje się je jako część kompleksowego podejścia obejmującego zdrową dietę i odpowiednią aktywność fizyczną.

Jak działają probiotyki w zaparciach?

Poprawa mikrobioty jelitowej:
- Probiotyki mogą odbudować zdrową florę bakteryjną, która wpływa na lepsze funkcjonowanie jelit.
- W zaparciach często obserwuje się zmniejszoną różnorodność bakterii jelitowych, co probiotyki mogą naprawić.
Zwiększenie produkcji kwasów tłuszczowych o krótkim łańcuchu (SCFA):
- Bakterie probiotyczne fermentują błonnik, co prowadzi do powstawania SCFA. Te związki przyspieszają pracę jelit i poprawiają konsystencję stolca.
Stymulacja perystaltyki jelit:
- Probiotyki mogą zwiększać motorykę jelit, wspomagając naturalne ruchy przesuwające treść pokarmową.
Niwelowanie stanów zapalnych:
- Niektóre probiotyki mogą łagodzić łagodne stany zapalne jelit, które mogą wpływać na rozwój zaparć.

Najczęściej stosowane szczepy probiotyczne w zaparciach:

Nie wszystkie probiotyki działają w ten sam sposób, dlatego ważny jest dobór odpowiednich szczepów. W przypadku zaparć najlepiej przebadane są:

Lactobacillus rhamnosus,
Lactobacillus acidophilus,
Bifidobacterium longum,
Bifidobacterium lactis (np. B. lactis HN019 lub B. lactis BB-12),
Saccharomyces boulardii (drożdże probiotyczne).

Badania nad skutecznością probiotyków:

Badania wskazują, że regularne stosowanie probiotyków może:
- Skrócić czas przejścia treści pokarmowej przez jelita.
- Zwiększyć częstość wypróżnień.
- Poprawić konsystencję stolca i zmniejszyć uczucie wzdęcia.

Jednak skuteczność probiotyków może być różna w zależności od osoby i rodzaju zaparć. Ważne jest, aby stosować je przez kilka tygodni (zwykle 4–8 tygodni), aby zaobserwować pełne efekty.

Naturalne źródła probiotyków

Jogurty i kefiry probiotyczne.
Kiszonki (np. kapusta, ogórki).
Fermentowane produkty sojowe (np. miso, tempeh).

Profilaktyka:

Codzienna dawka błonnika: Powinna wynosić około 25–30 g dziennie.
Aktywność fizyczna: Ruch pobudza pracę jelit.
Regularne nawyki wypróżniania: Nie ignoruj potrzeby pójścia do toalety.
Unikanie stresu: Zarządzanie stresem może korzystnie wpływać na pracę jelit.
Wprowadzenie probiotyków do diety codziennej.

Jeśli zaparcia utrzymują się przez dłuższy czas (ponad 3 tygodnie), towarzyszy im utrata masy ciała, krew w stolcu lub silny ból brzucha, konieczna jest konsultacja z lekarzem w celu wykluczenia poważniejszych schorzeń, takich jak nowotwory jelita grubego czy choroby zapalne jelit.