Stoperan, 8 kapsułek

Stoperan to lek przeciwbiegunkowy. Wskazaniem do jego zastosowania jest objawowe leczenie ostrej i przewlekłej biegunki. Lek ten przeznaczony jest dla osób dorosłych oraz dzieci w wieku od 6 lat.

Stoperan to lek stosowany doustnie. W przypadku biegunki ostrej zaleca się przyjmowanie dwóch kapsułek (4 mg) w pierwszej dawce, a następnie 1 kapsułki (2 mg) po każdym luźnym wypróżnieniu. Nie należy przekraczać zalecanej dziennej dawki, która wynosi 8 kapsułek (16 mg). W przypadku biegunki przewlekłej zaleca się przyjmowanie 1 kapsułki (2 mg) 2 razy na dobę w pierwszej dawce, a następnie, w razie potrzeby do 4-6 kapsułek (8-12 mg) na dobę. Zalecenia te dotyczą osób dorosłych oraz dzieci w wieku powyżej 12 lat.

W przypadku dzieci w wieku od 9 do 12 lat zalecenia dotyczące dawkowanie leku Stoperan są nieco inne. W biegunce ostrej zatem zaleca się przyjmowanie 1 kapsułki (2 mg) po każdym luźnym wypróżnieniu. Nie należy przekraczać dawki 3 kapsułek (6 mg) w ciągu doby. Takie same zalecenia dotyczą biegunki przewlekłej w tym przedziale wiekowym.

W przypadku dzieci w wieku od 6 do 8 lat, w biegunce ostrej zaleca się przyjmowanie jednej kapsułki (2 mg) po każdym luźnym wypróżnieniu. Maksymalna dawka dobowa leku Stoperan wynosi 3 kapsułki (6 mg). W biegunce przewlekłej zalecana dzienna dawka jest taka sama 1 kapsułka (2 mg), przy czym maksymalna dawka dobowa wynosi 2 kapsułki

Preparat przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25 0C.
Nie należy stosować leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu.

1 kapsułka leku na biegunkę Stoperan zawiera:
substancję czynną: loperamidu chlorowodorek 2 mg;
substancje pomocnicze: laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, talk, magnezu stearynian,

Kapsułka żelatynowa leku składaie się z żelatyna, erytrozyna (E127), błękit patentowy (E131), tytanu dwutlenek (E171), żółcień chinolinowa (E104).

Stoperan podobnie jak każdy inny lek może wywołać pewne działania niepożądane. Do bardzo rzadko występujących skutków ubocznych zalicza się zmęczenie, senność, bóle i zawroty głowy, wzdęcia i bóle brzucha, nudności, zaparcia, wymioty, rozszerzenie okrężnicy, niedrożność jelit, wzdęcia wraz z oddawaniem wiatrów, suchość w jamie ustnej, niestrawność, obrzęk naczynioruchowy, wysypkę, pokrzywkę, zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy, martwicę toksyczno-rozpływną naskórka, reakcje alergiczne, a także zatrzymanie moczu. U niektórych osób mogą wystąpić także inne działania niepożądane. Wszystkie, niewymienione w ulotce, należy zgłosić lekarzowi.